Teksty krytyczne
Coś niepowtarzalnie urzekającego
Amalgamaty
Prace Magdaleny Laskowskiej posiadają specyficzną właściwość, jaką jest zdolność do natychmiastowego przykuwania uwagi widza. Duże, występujące niejednokrotnie w kontrastowych zestawieniach połacie intensywnego koloru, jasno zdefiniowane kadry i precyzyjnie wykreślona perspektywa czynią tu zadość jednej z podstawowych zasad kierujących ludzkim postrzeganiem – pragnieniu równowagi. Rozległe, puste krajobrazy – skąpane w sierpniowym słońcu pola, niezmącona najmniejszym podmuchem wiatru tafla jeziora czy zacieniony miejski park – wzbudzają natomiast, we współczesnym świecie coraz wyraźniej dominującą, tęsknotę za kojącym działaniem natury.
Osiągnięcie takiej malarskiej formuły zdaje się być wynikiem oddziaływania wielu artystycznych impulsów. Motyw przyhotelowego basenu odsyła wprost do realizacji autorstwa Davida Hockneya. Zimowe pejzaże zdradzają inspiracje Pieterem Breugelem starszym i japońskim drzeworytem ukiyo-e, a ukazane w dużym zbliżeniu kwiaty magnolii – twórczością Georgii O’Keeffe. W pracach artystki trudno nie dostrzec także swoistego odrealnienia w duchu onirycznych krajobrazów Rene Magritte’a i Giorgia de Chirico czy wrażenia ponadczasowości, tak charakterystycznego dla obrazów Edwarda Hoppera. Zestawienia barwne zdają się niekiedy siostrzane z tymi stosowanymi przez Marka Rothko, a dbałość o detal i przejęty z fotografii sposób kadrażu bliskie są stylistyce hiperrealizmu.
Mogłoby się wydawać, że ten "malarski amalgamat" (jak roboczo pozwolę sobie określić opisany wyżej zbiór inspiracji) nie powinien mieć racji bytu.(…) A jednak jest w twórczości Laskowskiej coś niepowtarzalnie urzekającego. Coś, co sprawia, że nie można zarzucić jej braku spójności czy przypiąć łatki epigona. Jej obrazy, stanowiące konglomerat obserwacji własnych i zapożyczonych, pochwytują, a następnie angażują spojrzenie widza w akt konstruowania specyficznego – jednocześnie związanego z bezpośrednio daną wizualnością i swoiście ekspandującego poza nią – nastroju. Jakkolwiek mało popularna to obecnie idea, twórczość Laskowskiej, pomimo licznych historyczno-artystycznych odwołań, nie traci związku z naturalną rzeczywistością, tym samym artystka uwzględnia jako istotny pierwotny związek malarstwa z ludzką wrażliwością.
Aleksandra Kargul,
Arteon, wrzesień 2016
Cały artykuł, wraz z wywiadem z artystką, można znaleźć w papierowym wydaniu pisma o sztuce Arteon.